ریزش مو در خانمها بیشتر از مردان دارای تغییرات دوره ای است به عنوان مثال در فصل خاصی ریزش موی آنها شدید شده و هر سال این روند تکرار می شود و یا بعد از زایمان و بعد از یائسگی موی زیادی از دست می دهند حجم موی زنان معمولا با افزایش سن کم می شود یا بعضی افراد از نظر ژنتیکی موهای نازک و کم پشتی دارند و از زمان کودکی کم مو بودند این موارد کاملا طبیعی بوده و احتیاج به درمان خاصی ندارد البته در صورتی که مشکل روانی برای فرد ایجاد کند درمانهای قابل دسترسی موجود می باشد. در مقابل شرایطی وجود دارند که عوامل دیگری مثل بیماری، تغییرات هورمونهای داخلی و مصرف تعدادی از داروها و فاکتورهای محیطی و ژنتیکی باعث ریزش موی کامل می شوند این موارد به درمان دارویی نیاز داشته و حتما از طرف بیمار باید جدی گرفته شود.
به نظر بسیاری از مردم طاسی، مختص مردان می باشد و خانم ها موهایشان را از دست نمی دهند اما حقیقت چیز دیگری است میلیونها زن در دنیا از طاسی زنانه رنج میبرند و سالیانه به تعداد آنها افزوده می شود. وراثت عامل پر قدرت در طاسی زنان می باشد یک زن از هر چهار زن این نوع طاسی را تجربه میکنند. بعضی از زنان در مورد از دست دادن موی خود با هیچ کس صحبتی نمی کنند زیرا به تصور آنها ریزش مو و طاسی فقط مختص آقایان است و برای خانمها کاملا غیر طبیعی است بنابراین از نظر روحی بسیار آشفته می شوند و احساس اضطراب شدید، کاهش جذابیت، کیفیت زندگی آنها را تهدید می کند. اگر از دست دادن مو تا این حد باعث مشکلات روانی شود، خانواده، دوستان و پزشک خانوادگی آن فرد بایستی تا حد ممکن به او کمک کنند.
فرم ریزش مو و تظاهرات بالینی ریزش موی آندروژنیک در زنان با مردان متفاوت است. زنان ممکن است دچار ریزش دوره ای یا مداوم بدون کاهش قابل توجه در حجم مو یا ریزش موی افزایش یافته با کاهش حجم مو در ناحیه تاج سر و یا نازک شدن پیشرونده مو بدون سابقه ریزش باشند.مهمترین سوالی که از زنان طاس پرسیده می شود در مورد تغییر قطر دم اسبی موهایشان است و این موضوع به زنان ابزار تخمین درجه یا میزان ریزش مویشان را می دهد. معمولا می توان کاهش حجم یا نازک شدن مو در ناحیه تاج سر را به بهترین شکل با کنار زدن موهای فرق سر تشخیص داد. عریض شدن فرق سر در فرم درخت کریسمس که نوعی طبقه بندی ریزش مو است، دیده می شود. لودویگ توضیح داد که تغییرات اولیه (Grade I) با کم شدن مو در ناحیه تاج سر مشخص می شود. این فرم با ناحیه بیضی شکل موهای ریخته شده که در اطراف آن موها با حجم نرمال وجود دارند، مشخص می شود.پیشرفت لودویگ در II Grade باعث کم حجم شدن بیشتر در ناحیه تاج سر با حاشیه وسیع تر است.
III Grade طاسی تقریبا کامل ناحیه تاج سر است. غیر از لودویگ سیستم های طبقه بندی دیگری نیز وجود دارد. تمام زنانی که ریزش موی زنانه دارند. خط رویش مویشان را حفظ نمی کنند. ریزش مو در ناحیه کنار سر در 13% زنان قبل از دوران یائسگی و 37% زنان پس از یائسگی رخ می دهد.ریزش موی وسیع غالبا زنان را به سمت انجام پیوند مو می کشاند. بیشتر خانمهای دچار ریزش مو شواهدی مبنی بر پرمویی ندارند. البته اگر وقوع ریزش مو ناگهانی، با پیشرفت سریع و گسترده باشد، تاریخچه کامل پزشکی و بررسی هورمونی کامل نیاز است، تا بتوان تشخیص صحیح داد و علت تومور را رد کرد. آزمایشات تکمیلی همچنین برای زنان دچار ریزش موی آندروژنیک با شروع تدریجی که مرتبط با اختلالات قاعدگی، هیرسوتیسم یا عود آکنه هستند، باید انجام شود.فرم طاسی، سن شروع، استعداد و میزان پیشرفت در خانمها با آقایان متفاوت است. 23% زنان در سن 80 سال و بالاتر هیچ شواهد قابل مشاهده ای از ریزش موی زنانه (FPHL) ندارند. سن شروع FPHL دیرتر از مردان است. فقط 3% FPHL گسترده در سن 29 سالگی، 13% در سن 49 سالگی، 8% در سن 69 سالگی و 6% در سن 70 سال به بالاتر دیده می شود.
بیشتر زنانیکه موهای خود را بلند نگاه می دارند، بیشتر متوجه ریزش موی روزانه خود می شوند.مقداری هورمون مردانه تستوسترون در بدن زنان وجود دارد در سلولهای خاصی از بدن هورمون تستوسترون به هورمون قوی تر دی هیدرو تستسترون(DHT) تبدیل میشود البته این کار توسط آنزیم 5- آلفا ردوکتاز انجام می شود. در درمال پاپیلای فولیکول مو گیرنده های زیادی برای هورمون DHT وجود دارد و این هورمون از طریق کوتاه کردن سیکل رشد مو باعث میشود موی ضخیم در فولیکولهای حساس موی سر به موی کرکی و نازک تبدیل شود در واقع یک فولیکول قبل از رسیدن به مرحله آخر رشد به طور زودرس وارد فاز استرحت شده و رشد بیشتر آن متوقف میشود بابراین موهای درآمده نازک تر به نظر میرسند تا اینکه دیگر مویی از آن فولیکول رشد نمی کند.نتیجه خالص این است که هر واحد فولیکولی که بطور نرمال 5-3 موی انتهایی دارد فقط 2-1 موی انتهایی خواهد داشت. مینیاتوره شدن واحد فولیکولی همراه با ریزش موی وسیع تاج سر در زنان بدون افزایش آندروژن مشاهده شده است، که مطرح کننده این قضیه است که سایر مکانیسمهای غیر آندروژنی هم می تواند موهای انتهایی را بطور مشابه مینیاتوره کند.