نام دیگر: پرتقال تلخ، سیتروس اورانتیوم
سینفرین یک پروتوآلکالوئید موجود در عصاره پرتقال تلخ است که از میوه بهار نارنج و دیگر گونه های مرکبات استخراج می شود. طیف متنوعی از میوه های مرکب از نارنج، پرتقال شیرین، نارنگی، سلمنتین ( نوعی پرتقال)، تانگرین ( نوعی نارنگی) و گریپ فروت را در بر می گیرد. سینفرینساختاری بسیار شبیه افدرین دارد که مکمل کاهش وزن است و توسط سازمان غذا و دارو آمریکا در سال ۲۰۰۳ به دلیل برخی نگرانی ها روی سلامتی افراد ممنوع شد. انواع ایزومر های سینفرین نیز وجود دارد. ایزومر ها فرمول مولکولی یکسان دارند به لحاظ ساختاری متفاوت هستند و اثرات فیزیولوژیک متفاوتی دارند. P سینفرین ایزومر موجود در مرکبات است و M سینفرین به طور طبیعی در گیاهان یافت نمی شود. این اهمیت دارد که هنگام ارزیابی عوارض جانبی مرتبط با استفاده از سینفرین باید p سینفرین را از m سینفرین و افدرین متمایز کنیم.
انواع مختلفی از سلول های بدن دارای گیرنده های آلفا و بتا آدرنالین هستند. این گیرنده های آدرنالی اهداف هورمون های استرس و کاتکولامین ها آزاد شده در پاسخ به ورزش می باشند. مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین که شروع کننده نشانه های پاسخ جنگ و گریز می باشند. این امر پاسخ سمپاتیک قوی را القا می کند، افزایش ضربان قلب، افزایش حساسیت، افزایش تولید نیرو در عضلات، اجازه می دهد بدن بر استرس غلبه کند. این پاسخ میزان سوخت و ساز و اکسیداسیون چربی را به طور بالقوه افزایش می دهد. آلکالوئیدها سینفرین و افدرین مانند کاتکولامین ها میتواند به این گیرنده ها متصل شوند و میزان متابولیسم استراحت و اکسیداسیون چربی را افزایش دهند. در نتیجه سینفرین و دیگر آلکالوئید ها معمولاً به مکمل های کاهش وزن اضافه می شوند. سینفرین معمولاً بیشتر در مکمل های کاهش وزن و چربی سوز یافت می شود و در کاهش چربی بدن و وزن کمک می کند.
علاوه بر این تولید نیرو به حداکثر رسیده و خستگی به تأخیر افتاده و عملکرد افزایش می یابد. دو گروه از دانشمندان در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ شواهد علمی سینفرین برای کاهش وزن را بررسی کردند. در سال ۲۰۰۴ نتیجه گیری کردند سینفرین در کمک به کاهش وزن موثر نبوده و فقط در لیپولتیک ( سوختن چربی ها) در دوز بالا موثر است. این امر تپسط نتایجی که دانشمندان در سال ۲۰۰۶ به آن دست پیدا کردند دنبال شد در حالی که برخی شواهد امیدوار کننده است. آزمایش های بالینی دقیق تر لازم است. آزمایش های جدید تر اغلب از 09125861353 در ترکیب با کافئین، عصاره ی چای سبز و دیگر عناصر کاهش وزن استفاده کرده اند و این امر نتیجه گیری را مشکل می سازد در مورد اینکه سینفرین به تنهایی کاهش چربی بدن و کاهش وزن را افزایش می دهد. مطالعات مشابه پیشنهاد کرده اند که سینفرین لیپوتیک است و میتواند سبب افزایش در میزان متابولیسم استراحت ( RMR ) نزدیک ۶/۷ در صد بدون هیچ اثر منفی بر ضربان قلب یا فشار خون شود.
تأثیر سینفرین بر روی عملکرد ورزشی کمتر شناخته شده است. اخیراً تنها یک مطالعه از ترکیب کافئين و سینفرین طی تمرینات با شدت کم تا متوسط استفاده کرد. اگرچه این مطالعه برای سنجش عملکرد تمرینات طرح ریزی نشده است اما گزارشی از بهبود تحمل تمرین در افراد نشان داد. آزمایش های تحقیقاتی از دامنه ی ۱۳-۵۰ میلی گرم استفاده کردند. دانشمندان دریافتند که P سینفرین روی گیرنده های a1،a2،B1،B2 بر خلاف افدرین و M سینفرین عمل نمی کند. در نتیجه P سینفرین تأثیرات منفی مشابه در ضربان قلب و فشار خون القاء نمی کند. در سال ۲۰۰۴ انجمن غذا و دارو آمریکا به این نتیجه رسید که عصاره پرتقال تلخ یا P سینفرین به طور مستقیم عوارض جانبی ندارد. در حالی که به نظر می رسد P سینفرین در دوز های توصیه شده بی خطر است. مصرف کنندگانی که برای کاهش وزن از آن استفاده می کنند باید با احتیاط آن را به کار برند زیرا اغلب مکمل ها بدین منظور همراه با محرک های اضافی و آلکالوئید هایی است که روی برچسب های محصولات ذکر نمی شوند.
نسخه اصلی مطلب نقش سینفرین در برنامه غذایی ورزشکاران را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.