یک اسید امینه غیر ضروری است؛بنابرین درون بدن ساخته میشود و دریافت از مواد غذایی مورد نیاز نیس.با این حال به راحتی میتوان آن را از غذاهایی با پروتيین بالا مانند سویا،مرغ،بوقلمون،ماهی و بادام زمینی و لبنیات بدست آورد.تیروزین در تولید پروتئین موثر است.همچنین دارای یک عملکرد مهم به عنوان انتقال دهنده ی عصبی از جمله دوپامین و اپی نفرین است.
اثرعمل : تیروزین یک پیش ساز دوپامین،انتقال دهنده عصبیمهم است.دوپامین و دیگر انتقال دهنده های عصبی با سروتونین عملکرد متضادی دارند.وقتی که سطوح سروتونین به نسبت دوپامین بالا است،احساس خستگی،کسالت و کاهش انگیزه ایجاد میشود.این باور وجود دارد که مصرف مکمل های تیروزین طی ورزش های طولانیمدت به بهبود نسبت دوپامین به سروتونین کمک خواهد کرد در نتیجه خستگی کاهش یافته و عملکرد افزایش می یابد.
مزایای عملکردی : مصرف این مکمل طی ورزش میتواند عملکرد را برای ورزشکاران استقانتی،قدرتی در ورزش های طولانی مدت و شدید بالا ببرد.
استفاده ی رایج : مکمل تیروزین در اشکال های گوناگون مانند قرص موجود است و رایج ترین نوع آن به صورت پودری است.توصیه به استفاده ی بهینه مشکل است و تحقیقات بیشتری برای تائید بهترین روش استفاده از آن لازم است.مطالعه ای درسال ۲۰۱۱در دوچرخه سواران از دوز ۱۵۰میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک ساعت قبل از ورزش استفاده کرد.این برابر با۹/۵ گرم برای ورزشکاران با وزن ۱۴۰ پوند یا ۶۴ کیلوگرم و تا ۱۵گرم برای ورزشکاری با وزن ۲۲۰پوند یا ۱۰۰ کیلوگرم است..گاهی مکمل تیروزین برای درمان افسردگی در دوزهای ۵۰۰-۱۰۰ میلی گرم روزانه ۳بار توصیه میشود.
ملاحظات : استفاده از مکمل تیروزین وقتی بی خطر است که در سطوح توصیه شده مصرف میشود.دوز سمی آن بالاتر از ۵۰۰۰میلی گرم درهر کیلو وزن بدن است که معادل ۳۷۵گرم برای ورزشکار ۷۵ کیلویی است.
نسخه اصلی مطلب نقش تیروزین در ورزشکان را در سایت شهزاد محمدیان بخوانید.