تشخیص و درمان تنگی کانال نخاعی گردن چگونه است؟

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

تنگی کانال نخاعی گردن یکی از دردهایی است که بیماران زیادی برای درمان آن به پزشک مراجعه می کنند. تنگی کانال نخاعی گردن یا سرویکال کانال استنوز از بیماریهای شایعی است که در سنین میانسالی به بعد بروز پیدا می کند و جزو رایج ترین علل ضعف اندامهای تحتانی (بعد از تنگی های کانال عصبی گردن) در این سنین، بشمار می رود. این عارضه موجب فشار بر روی نخاع می گردد. بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی گردن، با علائم گردن درد، انتشار دردهای تیرکشنده از گردن به دستها، ضعف دست و پا و گاهی علائم اختلال ادرار و مدفوع مراجعه می کنند و متاسفانه اغلب آنقدر دیر مراجعه می نمایند؛ که دچار محدودیت در حرکت شده اند.

قطر کانال نخاعی حدود ۲۵ میلی متر است؛ اما در هنگامی که به ۱۲ برسد علائم تنگی کانال بروز میکند و در زیر ۱۰ میلی متر علائم شدت می یابد. اگر به تنگی کانال و علائم آن توجه نکنیم و درمان مناسب انجام نشود؛ به تدریج نخاع دچار کم خونی و ایسکیمی میشود و بدنبال آن تغییر رنگ نخاع که به علت جایگزینی سلولهای عصبی با بافتهای فیبروز و مرده است؛ بوجود می آید.

تشخیص تنگی کانال نخاعی گردن توسط متخصص درد

متخصص درد پزشکی است که می تواند برای درمان تنگی کانال نخاع گردنی، با روشهای غیر جراحی و کم تهاجمی اقدام نماید. متخصص درد همیشه یک معاینه بدنی کامل برای بررسی احساسات ، رفلکس ها ، تحرک و انعطاف پذیری شما به عنوان راهی برای درک درد و سایر علائم انجام می دهد. مشاوره برای شما شامل یک تاریخچه پزشکی دقیق و اطلاعاتی در مورد سابقه خانوادگی است تا به او تصویر کاملی از سلامتی و وضعیت شما ارائه دهد . گاهی اوقات ، آزمایشات تصویربرداری و آزمایش خون برای رد عفونت ها و سایر بیماری ها و تشخیص بهتر محل تنگ شدن در ستون فقرات لازم است.

از اشعه ایکس ، سی تی اسکن و MRI اغلب در این موارد استفاده می شود. همچنین ممکن است آزمایش عصب خواسته شود تا
تشخیص دهد که چگونه تنگ شدن کانال نخاعی اعصاب گردن ، شانه ها ، بازوها و مناطق دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد .

درمان تنگی کانال نخاعی گردن

درمان در کلینیک درد به صورت محافظه کارانه آغاز می شود ، اگرچه ممکن است بسته به علائم به مبادرت سریع نیاز داشته باشد . اگر علائم خفیف است یا نشانه های قابل توجهی از تنگی را تجربه نمی کنید ، پزشک ممکن است یک روش انتظاری را انتخاب کند. ضروری است که در صورت پیشرفت تنگی گردن ، به دلیل عوارض احتمالی ، وضعیت شما کنترل شود. گزینه های درمان عبارتند از:

• در صورت لزوم ، داروهایی مانند مسکن های بدون نسخه ، داروهای ضد التهاب یا حتی داروهای مسکن تجویز شده
• کمپرس های گرم و سرد برای کمک به احساس بی حسی و شل شدن عضلات و رباط های تحت فشار قرار گرفته
• فیزیوتراپی برای رفع عضلت ضعیف ، عدم انعطاف پذیری و تعادل و وضعیت بد بدن
• تزریق کورتیزون که با بلوک درد ، کاهش التهاب و کمک به کشش کمتر ، تسکین قابل توجهی ایجاد می کند
• یک روش رفع فشار که در صورت لزوم قسمت هایی از یک رباط را با ابزارهای ریز و مانند سوزن از بین می برد
• چندین گزینه های جراحی کم تهاجمی تر، پزشکان به شما امکان می دهند تا با ایجاد سوراخ های کوچک در کانال ، قرار دادن لولا در ستون فقرات گردنی ، ترکیب مهره های خاص یا جایگزینی دیسک های تحلیل رفته ، کمک کنند. این روش ها مختص موارد شدیدتر است و فقط پس از عدم موفقیت در گزینه های دیگر استفاده می شود.

بعد از درمان موفقیت آمیز هنگامی که درد شما کاهش می یابد ، دستورالعمل هایی برای جلوگیری از ناراحتی بیشتر و کمک به حفظ انعطاف پذیری و تحرک هرچه بیشتر توصیه می شود ، مانند:

• تمرینات کششی گردن
• تکنیک های آرام بخشی
• رژیم های غذایی در مورد حفظ وزن سالم
• تکنیک های خوب ایستادن و سایر حرکات بدن
• ترک سیگار