ستون فقرات یکی از مهم ترین ساختارهای بدن می باشد که نقش مهمی در ایستادن، خم شدن و چرخش به اطراف دارد ستون فقرات از ۳۳ مهره که با نظم خاصی بر روی هم قرار گرفتند تشکیل میشود. مهره ها در چهار ناحیه گردن، توراسیک یا پشت، کمر یا لومبار ، ساکروم و با شماره خاصی مشخص میشوند c1 تا c7 مهره های گردنی یا سرویکال هستند که قوام گردن و حرکت آن به اطراف را موجب می شوند.

T1تا T12 مهره های توراسیک، ۱۲ مهره ای هستند که به دنده ها متصل شده و با هم قفسه سینه را تشکیل می دهد L1 تا L5 یا مهره های کمری (لومبار) که وزن قسمت بالای بدن را تحمل می کنند و در حفظ مرکز ثقل بدن و تعادل در هنگامی که شما در حال حرکت هستید نقش بسزایی دارند. ۵ مهره به هم چسبیده استخوان ساکروم و ۴ مهره دیگر دنبالچه را می سازند که این دو قسمت باهم دیواره خلفی حفره لگن را تشکیل می دهد.

بین هر یک از این مهره های متحرک، دیسکهای بین مهره ای قرار دارند، دیسک های بین مهره ای شامل آنولوس یا لایه خارجی فیبروزی که قسمت ژله ای داخلی یا نوکلئوس را ارائه می کند تشکیل شده است. دیسک های بین مهره ای همانند بالشتک های جذب کننده فشار عمل می کنند که مانع حرکت مهره روی هم شده و نقش ضربه گیر را داراست، وقتی شما خم و راست می شوید، هسته ای ژله ای موجب می شود، بدون اینکه مهره ها به هم بخورند در جای خود حرکت داشته باشند.

دو مهره روی هم در قسمت خلفی به وسیله مفصل کوچکی به نام مفاصل فاست با هم در ارتباط هستند که عملکرد این مفاصل از لحاظ بیومکانیکی محدود کردن حرکات ستون فقرات و جلوگیری از لیز خوردن آنها روی هم است سطح این مفاصل از غضروف خاصی تشکیل شده است که حرکت مفصل بر روی هم را تسهیل می کند.

درست در پشت دیسک و بدنه مهره کانال نخاعی به شکل تونل وجود دارد که در داخل آن نخاع و اعصاب نخاعی قرار دارند. کانال نخاعی از طناب نخاعی و ریشه های عصبی در برابر ضربه محافظت می کند، طناب نخاعی شامل بافتهای عصبی ای است که ارتباط اطلاعاتی بین مغز و بدن را فراهم می کند، از طناب نخاعی در سرتاسر ستون فقرات ریشه های عصبی جداشده از سوراخ های کوچکی که در بین مهره ها قرار دارد و به آنها سوراخ بین مهره گفته می شود، خارج می شوند.

این توصیفی از دیسک بین مهره ای سالم و نرمال در ناحیه کمر بود. در مواردی که در دیسک تغییرات تحلیل رونده به دلیل فشار به دیسک یا تغییرات سن ایجاد شود، دیواره دیسک ضعیف شده و ماده ژله ای داخل دیسک به دیواره دیسک فشار وارد کرده و به اصطلاح دیواره دیسک دچار فتق و پارگی می شود و این قسمت بیرون زده دیسک می تواند به طور مستقیم بر روی ریشه عصبی در داخل سوراخ بین مهره ای فشار وارد کند. علائم بیرون زدگی یا فتق دیسک شامل کمر درد که به باسن و پاها انتشار داشته یا موجب بی حسی گزگز و مورمور آنها می شود.

جراحی آندوسکوپی برای درمان بیرون زدگی دیسک

روش درمان بیرون زدگی دیسک با آندوسکوپی روشی بسیار کم تهاجمی برای درمان دیسک بیرون زده کمر می باشد. برای انجام این روش ابتدا یک سوزن بسیار باریکی با کمک تصویربرداری به قسمت بیرون زده دیسک وارد میشود. سپس دیلاتور خاصی از طریق آن به محل هدایت می شود بعد از آن لوله باریکی از طریق دیلاتور به محل دیسک بیرون زده هدایت شده و در نهایت دستگاه آندوسکوپی که شامل دوربین بسیار قوی و با کیفیت می باشد وارد لوله باریک شده و با کمک تجهیزات کوچک و ظریف خاصی قسمت بیرون زده دیسک خارج می شود.

در این روش با کمترین آسیب بافتی و کمترین برش پوستی دیسک بیرون زده خارج شده و ریشه عصبی درگیر آزاد می شود. در آندوسکوپی دیسک که اکثرا بدون بیهوشی، انجام می شود برش پوستی زیر یک سانتی متر می باشد و در پایان حتی نیاز به بخیه نیست.

فواید دیسککتومی آندوسکوپیک دیسک

• بسیار کم تهاجمی
• ریکاوری کوتاه
• درصد موفقیت بالا
• بدون خونریزی در مقایسه با اعمال باز
• حفظ ساختار آناتومیکی ستون فقرات و در نتیجه حفظ محدوده حرکتی نرمال ستون فقرات بعد از عمل
• برش بسیار کوچک زیر یک سانتی متر و بدون نیاز به بخیه
• اکثرا در مواردی که بیمار مشکل زمینه ای نداشته باشد بدون نیاز به بستری

نسخه اصلی مطلب جراحی دیسک به روش آندوسکوپی را در سایت دکتر علی نقره کار بخوانید

---