جای جوش یکی از شایع ترین مشکلات پوستی است. علت ایجاد جوش ممکن است به دلایل متفاوتی از جمله عادت غذایی نامناسب، مشکلات عصبی، تغییرات غددی، نوع پوست، بهداشت نامناسب، هورمون های بدن، برخی بیماری ها، مشکلات ارثی، مصرف برخی مواد غذایی و … بستگی داشته باشد. هر کسی که به جوش های پوستی مبتلا شود، در خطر ابتلا به جای جوش نیز قرار دارد. با افزایش سن، جای جوش ها معمولاً واضح تر دیده می شوند؛ چراکه پوست، کلاژن خود را از دست می دهد. درمان های ترکیبی تأثیر شگرفی بر درمان زخمهای ناشی از جوش صورت دارند. پیلینگ شیمیایی، سابسیژن و میکرونیدلینگ سه روشی است که برای درمان جای جوش به کار می رود.

پیلینگ شیمیایی

پیلینگ صورت یا لایه برداری به معنی جوانسازی پوست است که لایه ی رویی سلول های مرده پوست را از بین می برد و سلول های مجاور را تحریک می کند تا یک لایه با سلول های جدید و کیفیت بهتر ایجاد کند و در نتیجه پوست را جوان کند. روشهای لایه برداری پوست مختلفی وجود دارد که تفاوت آنها بر اساس لایه پوست، ترکیب ماده لایه برداری و نحوه انجام کار است. لایه بردار پوست به منظور از بین بردن تغییر رنگ پوست، زبری سطح پوست و چین و چروک های ظریف، طراحی شده است. این کار باعث نرمی، از بین بردن جای جوش و یکدست شدن پوست می شود.

در ذیل به برخی از مراحل انجام پیلینگ شیمیایی اشاره می نماییم:

1. پیش از شروع جلسه پیلینگ شیمیایی، کرم های بی حسی موضعی بر روی پوست اعمال می شوند.
2. پس از آنکه کرم های بی حسی بر روی پوست اثر کرد، ماده شیمیایی مخصوصی به منظور لایه برداری بر روی پوست برس می شود.
3. بعد از اتمام عملیات این مواد با آب شسته می شوند.
4. لایه نازکی از کرم مرطوب کننده به منظور حفظ طراوت پوست بر روی آن کشیده می شود.

مزایای پیلینگ صورت

• بهبود بافت، کیفیت و ظاهر پوست
• بهبود گردش جریان خون، آبرسانی و تحمل پوست
• کاهش خطوط استاتیک ظریف روی پوست
• صاف و نرم کردن و بهبود زبری پوست
• درخشان، شاد و با طراوت کردن پوست
• یکنواخت کردن رنگ و کاهش علائم و لکه های پوست
• لایه برداری منظم می تواند بروز آکنه و همچنین جای زخم های ناشی از آکنه را کاهش دهد.
• کند کردن سرعت بروز علائم پیری

مراقبت های بعد از پیلینگ شیمیایی

مراجعین می توانند دو هفته پس از انجام پیلینگ شیمیایی به فعالیت های روزمره خود بازگردند. پیلینگ شیمیایی می تواند موجب قرمزی، لایه برداری عمیق، پوسته پوسته شدن شود. تمامی این علائم پس از چند روز تا چند هفته (بسته به نوع پوست) از بین می روند. پزشک ممکن است برای از بین بردن اندک ناراحتی ایجاد شده، داروهای مسکن تجویز نماید. گرچه تورم پوست بعد از دو هفته از بین می رود؛ اما ممکن است ترمیم قرمزی پوست سه ماه زمان ببرد.

عوارض پیلینگ شیمیایی

• قرمزی، خارش و تورم پوست
• ایجاد جای زخم.
• تغییر رنگ پوست.
• عفونت
• ایجاد آسیب به قلب، کلیه و کبد. معمولاً در لایه برداری شیمیایی عمیق پوست از اسید کربولیک (فنول) استفاده میشود که میتواند به عضلات قلب آسیب وارد کند و باعث نامنظم شدن ضربان قلب شود. علاوه بر این، ماده شیمیایی فنول میتواند به کلیه و کبد آسیب وارد کند.

سابسیژن

سابسیژن روشی به نسبت جدید است که در درمان های جوانسازی، آکنه، انواع اسکار و ضایعات آبله مرغان استفاده می شود. این تأثیرات از طریق افزایش جریان خون موضعی، بهبود جریان لنفاوی در محل و کمک به دفع سلول های مرده در ناحیه مبتلا اعمال می شود.

مزایای سابسیژن

عمل سابسیژن (Subcision) ممکن است برای درمان های ذیل استفاده شود:

1. رفع اثر به جای مانده از زخم های تورم پذیر تو رفته (به دلیل آکنه، تروما، جراحی)
2. رفع اثر به جای مانده از زخم های bound down (به دلیل آکنه، آبله مرغان، تروما، جراحی)
3. رفع اثر پیوند پوست تورفته
4. رفع چین و چروک
5. رفع گودی های سلولیت

انواع روش سابسیژن

سابسیژن دو نوع ابزار دارد:

1. سوزن نوکور که مثل یک تیغ برنده است و براي اسکارهای کوچک و سطحی مناسب است.
2. وسیله دوم کانولا است که به دلیل این که نوک تیز نیست مطمئن تر است و در عمق پوست وارد شده و در صورت برخورد با عروق و اعصاب زیر پوستی به آنها آسیب نرسانده و از کنار آنها عبور ميکند و در نتيجه در سطح وسیعی در زیر پوست توانایی مانور دادن داشته و کبودی ایجاد نخواهد کرد.

روش انجام سابسیژن

مرحله ۱: آماده سازی

قبل از انجام این عمل پوست باید به طور کامل پاک شده و جای زخم های مورد نظر، با استفاده از یک قلم به صورت دقیق، مشخص شود. بعد از آن بیحسی موضعی برای بیحس کردن پوست شما تزریق می شود.

مرحله ۲: انتخاب دستگاه سابسیژن

برای هر پوست و زخمی باید از سوزن های مخصوص استفاده کرد. درصورتی که سوزن اشتباهی برای وارد شدن به عمق پوست انتخاب شود، احتمال آسیب دیدن بافت سالم پوست زیاد می شود.

مرحله ۳: انجام عمل

سوزن انتخاب شده به آرامی وارد لایه های عمیق پوست شده تا اتصال بین بافت های آسیب دیده و سالم قطع شود. در این مرحله احساس سوزش در منطقه تحت درمان تا اندازه ای طبیعی است.

مرحله ۴: تمیز کردن جای زخم

برای جلوگیری از پیشروی خونریزی و تورم، پزشک باید از طریق فشار دادن جای زخم، خون باقی مانده را از زیر پوست خارج کند. بعد از آن جای زخم تمیز شده و برای جلوگیری از عفونی شدن آن، یک کرم آنتی بیوتیک تجویز می شود.

مراقبت های بعد از سابسیژن

1. بعد از سابسیژن بیمار باید به مدت 24 تا 48 ساعت از تماس سوراخ ایجاد شده در طرفین صورت با آب جلوگیری کند و روی آنها پماد آنتی بیوتیک بزند.
2. طی 48 ساعت ابتدایی پس از درمان استراحت نمایند. این کار موجب کاهش جریان خون و در نهایت کم شدن تورم می گردد.
3. هنگام استراحت، خواب و دراز کشیدن در زیر سر خود 2 بالشت بگذارید.
4. طی 2 روز اول بر روی نواحی دارای تورم کمپرس سرد قرار دهید این کار به کاهش تورم کمک کرده و تأثیر زیادی در کاهش ناراحتی و درد بعد از درمان دارد. البته افراد باید به این نکته توجه کنند که نباید پوست و یخ را برای مدت زمان طولانی در تماس مستقیم با هم قرار دهند. با این کار خونرسانی به پوست بسیار کاهش یافته و ممکن است به آن آسیب وارد شود. از همین رو بهتر است فرد اقدام به گذاشتن حوله ای تمیز میان پوست و کمپرس سرد کرده، آن را میان نقاط مختلف جابجا کرده و بیش از 30 ثانیه در یک ناحیه قرار ندهد.
5. از بلند کردن وسایل سنگین، خم شدن و همچنین انجام ورزش های طاقت فرسا به مدت 2 روز خودداری نمایید؛ زیرا انجام این کار منجر به افزایش فشار خون و تورم بیشتر در مناطق تحت درمان می شود.
6. فرد باید برای مدت 4 هفته پس از سابسیژن از قرارگیری در معرض نور مستقیم خورشید بپرهیزد. با این کار از خطر ایجاد هایپرپیگمانتاسیون جلوگیری خواهد نمود. در صورت لزوم و به خصوص در فصل تابستان از کرم های ضدآفتاب بدون رنگ و با SPF50 و همچنین از کرم اکسید دو زنک استفاده نمایید.
7. در چند روز ابتدایی پس از درمان از مصرف داروهای رقیق کننده خون همچون پروفن و آسپرین خودداری کنید.​

عوارض سابسیژن

• ممکن است سبب تورم خون های لخته شده در بافت (که اصطلاحاً به آن هماتوم می گویند) شود.
• احساس درد و حساسیت در نواحی تحت درمان
• عفونت که معمولاً به شکل جوش و بثورات چرکی ظاهر می شود، از دیگر معایب سابسیژن است.
• تجمع موقت رنگدانه ها در بافت ها پس از التهاب
• در موارد شدید امکان آسیب به اعصاب یا رگ های خونی و ایجاد زخم های هایپرتروفیک نیز وجود دارد.

میکرونیدلینگ

دستگاه میکرونیدلینگ از سوزن هاي كوچكي تشكيل شده اند كه به آرامي پوست را سوراخ و زخم هاي كوچكي ايجاد مي كنند (عمق اين سوراخ ها معمولاً 5/0 تا 1 ميلي متر مي باشد). اين زخم ها تقریباً غيرقابل ديدن هستند؛ اما پوست آنها را تشخيص مي دهد و احساس نياز به التيام، باعث توليد كلاژن بيشتري مي شود. اين افزايش توليد كلاژن به صاف تر شدن جای جوش و همچنين خطوط نازك و چين و چروك ها كمك مي كند.

مزایای میکرونیدلینگ

• یکی از مهم ترین مزایای میکرونیدلینگ استفاده از فرآیند ترمیم طبیعی خود بدن جهت درمان عملکرد و ساختار پوست است.
• پس از انجام میکرونیدلینگ، ظاهر پوست به سرعت ترمیم شده و فرد به راحتی می تواند به فعالیت های روزمره خود بپردازد.
• بهبود پوست در مدت زمان کمی پس از درمان با میکرونیدلینگ کاملاً قابل مشاهده است.
• میکرونیدلینگ بدون درد و خونریزی است و عوارض جانبی ندارد.
• میکرونیدلینگ نسبت به سایر روش های درمانی مقرون به صرفه تر است.
• به دلیل بسته شدن سریع منافذ پوست، امکان عفونت در روش میکرونیدلینگ بسیار کم است.
• این تکنیک را می توان در همه بیماران با هر رنگ پوست به کار برد.

روش انجام میکرونیدلینگ

میکرونیدلینگ به این صورت است که در ابتدا با استفاده از دستگاهی که دارای چندین سوزن فوق ریز است، با پوست صورت تماس پیدا می کند و مقدار معینی فشار روی پوست، هنگام کشیده شدن ایجاد می کند. از آنجایی که سوزن ها بسیار کوچک هستند، درد خاصی بر روی پوست احساس نمی شود. زمانی که روی پوست با استفاده از دستگاه، چندین روزنه و زخم به حالت منظم و با پراکندگی یکسان ایجاد شد، سرم و مواد مزوتراپی و درمانی وارد منافذ پوست می شوند. برخی اوقات پیش از ایجاد روزنه ها و خراش ها روی پوست یک سرم پوستی حاوی موادی مانند ویتامین C اسید هیالورونیک و … روی پوست مالیده می شود تا روند کلاژن سازی و ساخت الاستین و ترمیم پوست موفقیت آمیز تر انجام بپذیرد.

مراقبت های بعد از میکرونیدلینگ

به دلیل سوزن هایی که در این روش وارد پوست می شوند، التهاب و کبودی بعد از این عمل امری عادی و طبیعی است و جای هیچگونه نگرانی نیست؛ اما شما می توانید برای برطرف کردن هرچه سریعتر التهابات بعد از میکرونیدلینگ اقداماتی را انجام دهید که عبارتند از:

• مصرف داروهای ضد التهاب مانند ادویل و بروفن ممنوع است؛ زیرا این داروها اجازه نمی دهند که روند بهبودی به صورت طبیعی طی شود.
• از فعالیت هایی که موجب تعریق پوست می شود پرهیز کنید.
• از دستکاری کردن پوست در روزهای اول پرهیز کنید.
• از محصولاتی که خاصیت اسیدی دارند به هیچ عنوان استفاده نکنید.
• بیمار بهتر است از کرم های ترمیم کننده استفاده کند.
• بیمار باید سعی کند حداقل تا یک الی دو هفته از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید پرهیز کند.

عوارض جانبی میکرونیدلیگ

• پوست تا چند روز دچار قرمزی و التهاب می شود.
• باید توجه شود که بیمار، قبل از انجام میکرونیدلینگ دچار عفونت فعال در هیچ نقطه ای از بدن نباشد. انجام میکرونیدلینگ موجب تشدید عفونت های فعال بدن می شود.
• اگر میزان فشار وارده از سمت پزشک، بیش از اندازه باشد ممکن است موجب تیرگی پوست شود.

نسخه اصلی مطلب روش ترکیبی درمان جای جوش را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---