سونوگرافی در دوران بارداری یکی از اصلی ترین ملزومات مراقبت های این برهه حساس برای مادران و فرزندانشان محسوب می شود تا حدی که متخصصین این حوزه درمانی به انجام منظم و دوره ای آن به شدت تأکید می کنند؛ چراکه نه تنها موجب شناسایی انواع بیماری ها و ناهنجاری های جنینی می شود بلکه در برخی از موارد می تواند از بروز هرگونه بیماری های احتمالی جلوگیری کند و یا حتی در همان موقع شناسایی عارضه ای را درمان کند. البته بهتر است بدانید تعداد و زمان انجام سونوگرافی بسته به صلاحدید پزشک متخصص و همچنین وضعیت جسمی و روحی مادر متفاوت است.

سونوگرافی معمولاً با آزمایش های دیگر مانند تست های غربالگری جنین، آمنیوسنتز یا نمونه گیری از پرزهای جفتی ترکیب می شوند تا نتیجه دقیق تری از تشخیص به دست آید. از ابتدای بارداری تا پایان آن، معمولاً سه یا چهار سونوگرافی برای کنترل سلامت جنین و مادر انجام می شود. سونوگرافی های دوران بارداری به دو دسته تقسیم می شوند؛ سونوگرافی های معمول که لازم است هر زن بارداری آنها را انجام دهد و سونوگرافی های تشخیصی و تکمیلی که در صورت لزوم درخواست انجام آن داده می شود. به منظور کنترل روند بارداری و رشد جنین، همچنین غربالگری نقص های مادرزادی جنین، بهتر است مادر باردار در طول بارداری چند سونوگرافی را انجام دهد.

دلایل انجام سونوگرافی جنین

سایر دلایل نیاز به سونوگرافی جنین عبارتند از:

• جهت جلوگیری از حاملگی خارج رحمی
• جهت جلوگیری از عوارض بارداری مانند بارداری مولار (پوچ) و سقط جنین
• جهت تعیین بارداری
• جهت بررسی رشد و نمو جنین
• جهت بررسی نقص های مادرزادی و ناهنجاری های ژنتیکی
• به عنوان بخشی از سایر آزمایش های پیش از تولد مانند «نمونه گیری از پرزهای جفتی»

انواع سونوگرافی در بارداری

سونوگرافی در این دوران به دو دسته تقسیم می شود:

1. سونوگرافی های معمول
2. سونوگرافی های تشخیصی و تکمیلی که در صورت لزوم

سونوگرافی های معمول در طول بارداری شامل موارد زیر است:

سونوگرافی اول

در سونوگرافی اول حتماً باید قلب جنین را رؤیت کرد. با سونوگرافی ترانس واژینال می توان در هفته چهار و نیم بعد از اولین روز آخرین قاعدگی قلب جنین را پیدا نمود؛ اما در اوایل بارداری به دلیل ارائه تصویر کلی در سونوگرافی شکمی نمی توان از این نوع سونوگرفی استفاده کرد و سونوگرافی ترانس واژینال تصویر بهتری را ارائه می کند. سونوگرافی ترانس واژینال طول دهانه رحم را نیز مشخص می کند و علاوه بر قلب جنین، سالم بودن جنین را هم گزارش می کند. پس توصیه می شود، همه مادران باردار در هفته پنجم بارداری (بعد از اولین روز آخرین قاعدگی) سونوگرافی داشته باشند.

سونوگرافی دوم

خوشبختانه در سونوگرافی پیشرفته امروزی، برخی از آنومالی ها را تشخیص می دهیم، مثلاً ضخامت پشت گردن اندازه گرفته می شود که اصطلاحاً به آن سونوگرافی ان.تی می گوییم (هفته ۱۱ تا ۱3 بارداری). معیارها و استانداردهایی وجود دارد که بر اساس آن می توان حدس زد که اختلال کروموزومی مانند نشانگان داون وجود دارد. البته این قطعی نیست و مراحل دیگری برای اثبات این ناهنجاری لازم است. ظهور و تکامل استخوان بینی جنین نیز در این مرحله است. سونوگرافی دوم بهتر است در هفته ۱۱ تا 13 بارداری انجام شود.

سونوگرافی سوم

زنان بارداری که به سونوگرافی دسترسی دارند و پیگیر هم هستند، بهتر است بعد از هفته ۱۶ یک سونوگرافی برای تشخیص ناهنجاری های جنین انجام دهند. چون رؤیت اندام های کوچک جنین در این زمان بهتر میسر است. در هفته های ۱۸ تا ۲۲ بارداری جنسیت، دست و پا، تعداد انگشتان، صورت، وضع لب ها، گوش، چشم، دیافراگم، ستون فقرات، کلیه ها، مثانه و معده پر از مایع و چهار حفره ای بودن قلب جنین بررسی می شود.

سونوگرافی چهارم

تا ۲۰ هفتگی، وزن جنین اهمیتی ندارد، چون تا این زمان، وزن چندانی نمی گیرد. بعد از سه ماهه دوم و در پی سه ماهه سوم، بخصوص نیمه دوم سه ماهه سوم، زمان وزن گیری جنین است. سونوگرافی 30 هفته پایه، برای وزن جنین وجود دارد که از روی منحنی های استاندارد وزن ایده آل (با توجه به هفته) اندازه گیری می شود. دور سر، طول استخوان ران، بای پاریتال و دور شکم اندازه گرفته شده، روی منحنی قرار می گیرد و وزن جنین تخمین زده می شود.

سونوگرافی های تشخیصی و موارد خاص:

در سونوگرافی های عادی یا سایر آزمایش های دوران بارداری، گاهی موارد خاصی دیده می شود که نیازمند بررسی بیشتری است تا نسبت به نبود هرگونه مشکل اطمینان حاصل شود. برخی از سونوگرافی هایی که معمول نیست؛ اما در صورت وجود مشکل شاید برای زنان باردار تجویز شود شامل موارد زیر است:

• سونوگرافی داپلر: در هر کدام از مراحل سونوگرافی های معمول بارداری، اگر پزشک مشکلی در قلب یا جریان خون جنین احساس کند، برای بررسی دقیق تر و تشخیص مشکل، ممکن است سونوگرافی داپلر تجویز کند. پزشک می تواند به وسیله سونوگرافی داپلر، جریان خون جنین را با دقت بررسی کند و هر نوع مشکل قلبی و عروقی را در جنین تشخیص دهد. همچنین در صورت وجود مواردی مثل دو یا چندقلویی، رشد غیرطبیعی جنین، بررسی عملکرد جفت، تولید آنتی بادی rh منفی در خون مادر، سابقه سقط جنین یا از دست دادن نوزاد در بدو تولد نیز ممکن است درخواست سونوگرافی داپلر داده شود.
• اکوکاردیوگرافی قلب: در سونوگرافی معمول دوره بارداری که در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود، پزشک ممکن است احتمال وجود مشکل در قلب جنین را تشخیص دهد. در این صورت انجام اکوی قلب جنین تجویز می شود. در این سونوگرافی، جریان خون در سرخرگ ها و سیاهرگ های جنین به طور دقیق بررسی می شود. همچنین در اکوی قلب، مشکلات قلبی جنین مثل وجود حفره در قلب و مشکل در شریان های خونی قابل تشخیص است.
• آزمایش پروفایل بیوفیزیکال: این آزمون در اواخر بارداری انجام می شود. در این آزمون سلامت کلی جنین و حرکات او مورد بررسی قرار می گیرد. در بارداری های پرخطر نظیر از دست رفتن بارداری های قبلی در نیمه دوم بارداری، وجود فشار خون بالا، دیابت، عدم رشد جنین در داخل رحم یا مواردی که زایمان به تأخیر افتاده است یا با تشخیص پزشک ممکن است آزمایش پروفایل بیوفیزیکال برای شما تجویز شود. این آزمایش شامل سونوگرافی و تست بدون استرس است. در سونوگرافی مربوطه، وضعیت تنفسی، ماهیچه ها و حرکت جنین بررسی و حجم مایع آمنیوتیک اندازه گیری می شود.
• سونوگرافی سه بعدی و چهاربعدی: در سونوگرافی سه بعدی، شما می توانید یک تصویر سه بعدی از جنین مشاهده کنید و در نهایت عکسی از او را دریافت کنید و در سونوگرافی چهاربعدی، با کنار هم قرار دادن عکس ها یک فیلم از حرکات جنین در اختیار شما قرار می گیرد. این نوع سونوگرافیها اطلاعات بیشتری در مورد تشخیص ناهنجاریها در اختیار پزشک میگذارد. از آنجا که این نوع سونوگرافی جزئیات بیشتری را از زوایای مختلف نشان می دهد، در تشخیص به پزشکان کمک میکند تا برای برنامه ریزی های بعد از تولد تصمیم بگیرند.

انواع روش سونوگرافی جنین

جزئیات دقیق چگونگی انجام سونوگرافی در موارد اندکی با هم تفاوت دارد؛ اما معمولاً سونوگرافی طبق مراحل یکسانی انجام می شود. دو نوع از سونوگرافی در طی دوران بارداری انجام می شود:

سونوگرافی شکمی (Abdominal ultrasound):

در این نوع از سونوگرافی، پزشک ژل مخصوصی را روی شکم زن باردار قرار می دهد. بعد از آن مبدل فراصوت دستگاه سونوگرافی می تواند به راحتی روی شکم ژل زده حرکت کند و تصاویر را ایجاد نماید.

سونوگرافی واژینال (Transvaginal ultrasound)

در این نوع از سونوگرافی از یک مبدل فراصوت کوچک تر استفاده می شود. این مبدل وارد واژن شده و بعد از آن تصویری دقیق تر و واضح تر از فضای داخلی به دست می آید. معمولاً این نوع از سونوگرافی در اوایل بارداری انجام می شود.

آمادگی های قبل از سونوگرافی بارداری

معمولاً سونوگرافیست های که از این نوع تجهیزات برخوردارند، به مادران توصیه می کنند یک یا دو هفته قبل از انجام سونوگرافی مایعات بیشتری مصرف کنند به دلیل اینکه بیشتر بودن دریافت مایعات در بدن مادران به شفافتر شدن مایع داخل که آب که جنین را احاطه کرده است کمک کند.

خطرات سونوگرافی جنین

این روش کاملاً ایمن است و برای اطمینان از رشد طبیعی جنین در رحم مادر، ضروری است. سونوگرافی جنین به جز ایجاد مقدار کمی حس ناخوشایند در مواردی هیچ خطری ندارد. این احساس ناخوشایند گاهی ناشی از فشار به شکم یا واژن است. هیچ نوع اشعه ای برای انجام سونوگرافی استفاده نمی شود. برای انجام سونوگرافی واژینال، لازم است که مبدل دستگاه با پلاستیک یا لاتکس پوشانده شود. اگر زن باردار به لاتکس حساسیت داشته باشد، برخورد این ماده با بدن منجر به واکنش های آلرژیک خواهد شد.

نسخه اصلی مطلب سونوگرافی های لازم در دوران بارداری را در سایت دکتر محمد اعظمی بخوانید

---